Düşmənə!
Sən ey əməli bəd ,qəlbi, gözü kor!
Yediyi çörəyə tüpürən nankor !
Yandırıb taladın yurd- yuvamızı
Xaraba qoymusan el-obamızı
Elə düşünmə ki indi qalibsən
Arxalı köpəksən ,özün bilirsən
Vaxtilə qovuldun hər bir diyardan
Hindistan Suriya, Turan, İrandan
Sənə çörək verib, yer –yurd eyləyən
Mərhəmət, himayə xoş üz göstərən
Millətimə qarşı namərdlik etdin
Nankor gözlərini tutsun çörəyim!
Səni Qafqaza və Azərbaycana
Köçürən, gətirən,yığana lənət
Quyruq buladığın yaltaqlandığın
Səni dövlət edən ağana lənət.
Bizim tikdiyimiz abad şəhərlər
Min bərəkət yağan torpaqlar ellər
İndi sanki susub küsmüş səhradı
Sən bayquşsan deyə xarabazardı.
Biz qədəm basdıqca hər dağ hər dərə
Dönür gülüstana bitirir bəhrə
Sənin yetirdiyin xarabalıqdır
Ya tiryək ya tütün ya bataqlıqdır.
Şəhər tikdirəndə İrəvan xanı
Sənə tikdirməyib o İrəvanı
Qaraçı köçünlə şəhər gətirdin?
Ya Qarabağ boyda cənnət yetirdin?
Elə sahib çıxdın hər məkanıma
Göz tikdin Gəncəmə,Naxçıvanıma
Dedin:_”mənimkidi bu xalça,tikmə
Geyindiyin çuxa,papaq və çəkmə
Şairin ,alimin yazarın mənim
Şeirin ,musiqin ,mahnın da mənim”.
Oğurladın nə bacardın dilimdən
Tarixim, məbədim, həm xörəyimdən.
Necə “ millət “oldun bilənlər bilir
Necə “ dövlət” qurdun görənlər görür
Göyçə, Amasiya,Zəngəzur ,Vedi
Hər biri gülüstan ,bir cənnət idi
Düşmən tapdağında sadiq torpaqlar
Səninçün yetirir qara tikanlar
Olub keçənləri unutmaz xalqım
Silinməz tarixim ,izim ,yaddaşım
Bil ki o yerlərə biz dönəcəyik
Yaxındadır zəfər ,tez gələcəyik
Sənin qurduğun o xarabalığı
Narkotik əkdiyin pis bataqlığı
Səninlə birlikdə süpürüb ,atıb
Yerində bağçalar ,saraylar salıb
Yenidən orada cənnət qurarıq
Harda gözəllik var biz orda varıq
Qoy dünya anlasın biz belə xalqıq
Sən orda qonaqsan ey zatı qırıq! (2009-YANVAR)
Hazırladı: Rüşanə Babayeva
